wojenkor

środ. «rosyjski korespondent wojenny»

Jeszcze ciekawszy był odcinek o beznogim weteranie wojennym, który podwożony jest w ciężarówce na samą linię frontu, gdzie przez megafon wzywa Ukraińców do poddania się. A następnie błyskawicznie tą ciężarówką ucieka, bo odpowiedź ukraińska jest jedna: ostrzał. Komentarz wojenkora (...): “Jeszcze tym razem się nie udało”. Ta scenka pokazuje mistrzostwo propagandy: na pierwszy rzut oka pracownik propagandy wspiera “specjalną operację”. Ale gdyby coś się zmieniło i potrzebna była nowa interpretacja wydarzeń, wojenkor będzie mógł powiedzieć: “Przecież ostrzegałem. Pokazałem, że armia nie ma amunicji, a szczytem jej możliwości taktycznych jest wysyłanie na front inwalidy z megafonem” (oko.press).

Nasi jeszcze czekają na potwierdzenie, ale Rosjanie już opłakują utratę Iziuma, traktując to jako pewne. Być może w sobotę rano sytuacja jest przejściowa – orki już wyszły z miasta, nasi jeszcze nie zdążyli zrobić selfika pod ratuszem. Wojenkor czy tam milbloger (nie odróżniam) Starszie Edi opłakuje to też poetycko: "w naszej historii przeżywaliśmy wielkie klęski, z których wychodziliśmy jeszcze silniejsi, ale pamiętajmy, że to Narwa, nie Cuszima". Normalnie chór Aleksandrowa (facebook.com).