pan piłkarz

środ. «z uznaniem o sportowcu grającym w piłkę nożną; wybitny piłkarz»

Moja kariera świadczy o tym, że przede wszystkim się nie zatrzymałem. Jeśli bym się nie rozwijał, to bym się cofał. Po pierwszym powołaniu nie spocząłem na laurach i nie pomyślałem, że jestem „panem piłkarzem” i wszystko mi się należy. Ciężko pracowałem, aby spełniać kolejne cele i marzenia (polsatsport.pl).

Nie będę owijał w bawełnę. Dopóki był pierwszy skład, to były wyniki. Zaczęło się pauzowanie za kartki, doszły kontuzje i zrobiło się jedenastu chłopaków do grania plus młodzi. Niestety wydaje się im, że jak przeszli z juniorów do dorosłego zespołu, to stali się panami piłkarzami. Potrzebny jest im kubeł zimnej wody, żeby zobaczyli, że to już nie jest juniorska piłka, gdzie mogą holować ją, ile chcą (sport.trojmiasto.pl).