jednostrzałowiec

1.  przen. «osoba lub inny podmiot, który w danej dziedzinie odniósł wyłącznie jeden sukces; któremu coś się udało wyłącznie jeden raz»

2. przen., dezapr. «mężczyzna mało odporny na ciosy (w rozumieniu dosłownym – możliwy do pokonania jednym ciosem)»

w zn. 1.:  Po zwycięstwie niektórzy nazywali mnie jednostrzałowcem lub twierdzili, że miałem farta. Stanowisko tych osób obejmowało myślenie, że po prostu doskonale runowałem. Tak więc drugie zwycięstwo w Fallsview było czymś w rodzaju potwierdzenia umiejętności. Zrobiłem co było trzeba (pokertexas.net).

w zn. 2.: Ja nie jestem jakimś taksówkarzem czy jednostrzałowcem, jestem poważnym graczem – ripostował broniący tytuły Stiverne, czyniąc aluzję do niezbyt wysokiej klasy rywali Wildera. – Ten pas zostaje przy mnie. Zachowasz swój rekord, nie będziesz boksował dłużej niż cztery rundy. Stanie ci się krzywda! (ringpolska.pl).